اجزاء کلام در زبان انگلیسی Parts of speech

در زبان انگلیسی واژه‌ها بر حسب عملی که انجام می‌دهند به 8 قسمت متمایز می‌گردند که آنها را اجزاء کلام در زبان انگلیسی یا اقسام کلام می‌نامند. در این مقاله به معرفی اجزاء کلام در زبان انگلیسی پرداخته می‌شود.
اجزاء کلام در زبان انگلیسی يا همان اقسام کلام در زبان انگليسی، به 8 قسمت متمايز می‌شوند که از لحاظ کاربرد و معنا  نقش خاصی را در جمله‌هاي زبان انگليسی ايفا می‌کنند. ما از هزاران کلمه در صحبت‌های روزمره خود استفاده میکنيم و خوب است که بدانيم تمام اين کلمات را مي‌توانيم در 8 دسته گروه‌بندی کنيم. به عبارت ديگر هر يک از کلمات که ما در جملات زبان انگليسی استفاده می‌کنيم به يکي از اين 8 دسته تعلق دارد و زير مجموعه يکي از اين 8 دسته به حساب می‌آيند، پس ما بايد بدانيم يادگيری اين 8 دسته از عناصر زبان انگليسی و نقش آنها، در يادگيری ساختار جمله‌های زبان انگليسی از اهميت بالايی برخوردار است.

1. اسم در زبان انگليسی  (Noun):
اسم کلمه ای است که برای ناميدن اشخاص، حيوانات، اشيا، اماکن و يا حالات آن‌ها به کار می رود. می‌توان اسم‌‌ها را در چندين نوع دسته‌بندی کرد:

الف. اسامی انتزاعی يا مفهومی زبان انگليسی (Abstract nouns) مانند Hate, Power, Love, Tolerance
ب. اسامی فيزيکی يا قابل لمس زبان انگليسی (Concrete nouns) مانند Desk, Sofa, Table
ج. اسامی عام و جنرال زبان انگليسی (Common nouns) مانند Country, School, University, College, Department
د. اسامی خاص زبان انگليسی (Proper nouns) مانند Iran, Canada, Mary, Ali
ه. اسامی قابل شمارش زبان انگليسی (Countable nouns) مانند Pen, Tree, Window
و. اسامی غير قابل شمارش زبان انگليسی (Uncountable nouns) مانند Information, Data, Rice, Time

2. ضمير در زبان انگليسی (Pronoun):
ضمير کلمه ای است که جانشين اسم می‌گردد، و ما را از تکرار اسامی اشخاص و اشيا و غيره بي‌نياز می‌کند.

الف. ضماير فاعلي زبان انگليسی  (Subjective pronouns) مانند I, You, We
ب. ضماير ملکي زبان انگليسی (Possessive pronouns) مانند Mine 
نکته: My صفت ملکی می‌باشد.
ج. ضماير انعکاسی زبان انگليسی (Reflexive pronouns) مانند Myself
د. ضماير مفعولی زبان انگليسی (Objective pronouns) مانند Them
ه. ضماير تاکيدی زبان انگليسی (Intensive pronouns) مانند Myself
و. ضماير پرسشی استفهامی در زبان انگليسی (Interrogative pronouns) مانند What, Who
ز. ضماير موصولی زبان انگليسی (Relative pronouns) مانند Who
ح. ضماير اشاره‌ای زبان انگليسی (Demonstrative pronouns) مانند That, This
ط. ضماير نامعين زبان انگليسی (Indefinite pronouns) مانند Both

3. صفت در زبان انگليسی (Adjective):
کلمه ای است که اسم را توصيف می کند و معنی آن را روشن تر، مشخص تر و کامل تر بيان می‌کند، مانند A Red dress, A big egg

4. فعل در زبان انگليسی (Verb):
کلمه ای است که عمل يا حالتی را بيان می‌کنند، مانند See, Read, Are, Talk, Go, Come

5. قيد در زبان انگليسی (Adverb):
کلمه ای است که براي توصيف فعل، صفت يا قيد ديگر به کار می رود، در واقع قيد، حالت و چگونگی انجام يک فعل و وضعيت يک صفت يا قيد ديگر را بيان می‌کند مانند Here, Slowly, Yes, Today, Very, There

6. اضافه در زبان انگليسی (Preposition):
حرف اضافه کلمه ای است که نسبت يا ارتباط اسم و ضمير را با ساير قسمتهای جمله نشان می‌دهد. معمولا از حروف اضافه برای نشان دادن مکان، زمان، جهت و … استفاده می‌شود.
مثال: Over, for, At

7. حرف ربط در زبان انگليسی (Conjunction):
حرف ربط کلمه ای است که برای وصل کردن دو شبه جمله، دو عبارت يا دو کلمه به کار می رود مانند And, If, But

8. صوت در زبان انگليسی (Interjection):
کلمه ای است که براي تعجب و تحسين افسوس و وحشت و ساير احساسات ناگهانی و تند مورد استفاده قرار می‌گيرد و انواع آن عبارتند از Hey!, wow!, hush!, ah!, oh